Linda: Al 7 jaar had ik een droom

Ik wilde de marathon lopen, maar alleen die van New York! 3 jaar geleden ging ik trouwen en mijn man werd 50 jaar. Als huwelijksreis gingen we naar New York zodat hij de marathon kon lopen. We gingen met voormalig Krooder Reizen, nu Marathonworld. Ik had toen een langdurige knie blessure. Ik heb toen wel the dash to the finish line (5 kilometer) gelopen. Na verschillende therapeuten en zelfs een orthopeed die adviseerden om het bij fietsen te houden bleef mijn droom: als ik 50 jaar word loop ik ook de New York City Marathon! Na verschillende afspraken bij een cesartherapeut ben ik stapsgewijs weer gaan hardlopen.

Mijn weg naar de finish

In 2015 heb ik verschillende runs gelopen om te kijken welke afstanden in mijn bereik lagen zoals de 5 kilometer van de Tilburg Ten Miles en de DSW Bruggenloop in Rotterdam. De afstanden werden groter. In 2016 stond mijn droom op de planning, want ik werd dit jaar 50 jaar. Helaas ging mijn relatie uit, maar natuurlijk bleef mijn droom! In januari 2016 was er bij Runshop Greg van Hest de jaarlijkse bijeenkomst over de New York City Marathon. Na deze bijeenkomst had ik als doel ‘de finish’ te behalen van deze marathon. In maart liep ik mijn eerste halve marathon. Dus in 1 jaar: van amper kunnen lopen naar een halve marathon! Ik was super trots op deze prestatie en had met mezelf afgesproken om nu door te pakken. Ik kwam in contact met Marathonworld en er waren nog startbewijzen beschikbaar. Ik schreef mezelf in en besefte meteen: ‘O my god I’m going to run a marathon!’ Ik had besloten om alleen te gaan. Daarom vond ik het fijn om met Marathonworld te gaan, omdat zij ook activiteiten organiseren in groepsverband. De maanden voor de New York City Marathon heb ik veel getraind en waren hectisch. Een nieuwe woning zoeken, verhuizen en flink trainen. Mijn afstanden werden groter en mijn tijden werden sneller.

3 november vertrek naar New York

Ik had gezonde spanningen op de dag van vertrek! Bij aankomst stond bij de balie Ad van Hest met zijn vrouw en hun zoon Greg samen met vrouw Femke en beide dochters te wachten. Ad regelde de begeleiding voor de reis.  In New York stond Ingrid van den Boomen ons op te wachten om richting het hotel te gaan. New York: geweldige stad met een prachtige skyline. Het voelde goed! Dit wordt de stad om een nieuwe start te maken in mijn leven. 3 jaar geleden zaten we in het Hudson hotel en nu verbleef ik in het Holiday Inn.

Voorbereidingen in New York

Vrijdagochtend hadden we een training in Central Park. Ze waren al druk bezig om alles op te bouwen. De finish stond al en tribunes werden opgebouwd. Ik voelde al een gezonde- en gezellige spanning. Onder leiding van Greg en Femke van Hest zijn we door het park naar de ingang bij 5th Avenue gegaan. Daar waar de marathon ook het park in komt zijn we in eigen tempo de laatste 4 kilometers van het parcours gaan lopen tot aan de finish.

In de namiddag ben ik met andere deelnemers naar de Jacob Javits Convention Center gewandeld om onze startnummers te halen. Gigantische hal, nummer halen, shirt halen en daarna een bezoek brengen aan de stands. Een bezoek aan de hoofdsponsor ‘Asics’ kon niet ontbreken. Wat een mooie spullen! Daarna heb ik nog verschillende andere stands bezocht.

De officiële opening van het marathon weekend staat in het teken van een parade met vuurwerk. We waren iets te laat terug om dat mee te maken helaas. Zaterdag heb ik rustig aan gedaan en niet gelopen. Voor de fanatiekelingen is er een 5 kilometer loop met dezelfde finish als de marathon. In de middag heb ik deelgenomen aan de biketour van Marathonworld. We kwamen langs en over een aantal geweldige bruggen, waaronder de Brooklyn Bridge (mijn favoriete brug). Een fantastische fietstocht. Als afsluiting in de avond heb ik deelgenomen aan de pastaparty. Een hele gezellige avond met veel nationaliteiten bij elkaar. Zo leer je nog wat lopers kennen. Uiteindelijk richting het hotel gegaan om met gezonde spanningen te gaan slapen.

New York City Marathon 2016

Om 5.30 uur vertrekt de bus naar Staten Island, naar Ford Wadsworth. Zo vroeg omdat de toegangswegen afgesloten worden om 6.45 uur. Door de controle post naar de verschillende start vakken. Mijn startvak is groen. Daar staan kraampjes en je kunt er vanalles krijgen zoals bagels, yoghurt en drinken. Geweldig, de tijd dat je moet wachten voordat je naar de echte startvakken (waves) gaat vliegt voorbij. Ik had geluk, het was schitterend weer, niet super koud alleen iets of wat wind. Ik had oude kleren en schoenen aan, die heb ik voor de start uit gedaan en daar gelaten voor het goede doel. Het symboliseerde voor mij een aantal problemen die ik daar achter liet om aan de start met mijn nieuwe leven te beginnen. Het volkslied wordt gezongen. Kanonschot en we gaan van start!

Helaas loopt de groene wave onder langs. De Verrazano-narrows bridge (3,5 km) heeft twee verdiepingen. De oranje en blauwe waves lopen boven langs en de groene dus eronder. Het waaide hard, mijn adem werd soms afgesneden, mijn pet waaide bijna van mijn hoofd. Maar wat een ervaring: de skyline van Manhattan, de helikopters! Foto maken en weer doorlopen. Dan kom ik Brooklyn binnen. Publiek roept je toe. Ik hoor mijn naam continu. Een grote lach op mijn gezicht. Kippenvel. Dit is geweldig. Continu blijf ik mijn naam horen, maakt niet uit of je snel of langzaam loopt.

Na ruim 20 kilometer komt de tweede brug, de Pulaski Bridge. Ineens ligt er een man op de grond. De ambulance is er, maar het ambulancepersoneel kan er op het begin niet door maar er wordt uieindelijk plek gemaakt. Ik stop. De man beweegt niet. Ik schrik hier erg van, maar ik loop weer verder. Toch heeft deze stop me geraakt. Mijn kuit gaat toch opspelen. Maar het publiek langs de kant blijft roepen. Keep on running! Go go go! Looking good Linda! Oké volhouden. Ik moet af en toe wel wandelen. Regelmatig een gelletje nemen en drinken bij de posten.

Ik ben in Queens en loop naar de Queensboro bridge. 25 km punt. Schitterend uitzicht op Manhattan. Oef het gaat moeizaam omhoog. Naar beneden als een rollende bal. Nou oké iets langzamer. Op de brug was het stil, daar staat geen publiek. Maar dan kom je eraf, je draait naar links, yeah publiek, schreeuwende menigte, geweldig, wat voel je je dan speciaal. Kippenvel. Nog een bocht naar links, onder de brug door, een film ploeg en daarachter staan ze, meet & greet Holland supporters van Marathonworld. Zo blij om ze te zien! Hoe het gaat? Pijn in mijn linker kuit, moet regelmatig wandelen. Het is zwaar maar zo ontzettend gaaf.

Ik ga weer verder nu Manhattan in. First avenue. Heuveltje op, heuveltje af. Ik haal mensen in, word dan zelf weer ingehaald, maar ik blijf gaan. Dit roept het publiek aan de kant me ook toe. Blijf lachen. Dan gaan we de Willis Avenue Bridge over, Bronx. Super, de mensen zijn zo trots dat we door hun wijk lopen. Al is het maar 1,5 km. Dan de Madison Avenue Bridge over, Harlem in. The 5th Avenue op. Dan komen we op het punt waar we vrijdag met de training ook waren: Central Park!

Ach kom op Lin nog maar 4 kilometer. Au kuit, nee niet aan denken. A jammer net een fotograaf, maar ik ga weer verder. Dan einde van Central Park via 59th richting Columbus Circle. Daar gaat het ineens weer een stuk beter en kan ik nog versnellen. Rechtsaf park weer in, tussen de tribunes door. Bijna, ik ben er bijna, nog een paar honderd meter. KIPPENVEL! Tranen rollen over mijn wangen. De finish, handen omhoog, juichen, ik heb het gehaald. Wat sommige mensen dachten dat ik nooit zou kunnen, geen lopers figuur! Ha eat your heart out! I DID IT, YEAH!

Ik krijg mijn medaille omgehangen, felicitaties van vrijwilligers en andere lopers. Een foto met medaille, eentje voor een speciale wand. Ik krijg die glimlach niet van mijn gezicht. 42,195 km 26,2 miles genoten. Een aluminium warmte dekentje om en een recovery tas. Drinken, ik heb zo’n dorst. Met de stroom mee. Dat is echt een lange wandeling. Dan krijg je, als je geen bagage naar de finish laat brengen, nog een hele mooie dikke poncho, lekker warm. Nog een heel stuk wandelen op weg naar het hotel. Continu felicitaties.

Afterparty

’s Avonds nog een after party bij de Valhalla bar. Geprobeerd wat te eten maar dat lukt me niet goed. Na 1 biertje heb ik al genoeg, nog maar wat cola en dan ga ik maar weer terug naar het hotel. Alle appjes en Facebook berichten lezen. Ontzettend fijn dat iedereen zo heeft meegeleefd. Ze konden me volgen via de app.

Verblijf in New York

Na de New York City Marathon heb ik nog een bezoek gebracht aan de verschillende highlights. De tijd in New York is voorbij gevlogen. Dag New York, dank voor de geweldige tijd, dank voor mijn nieuwe start van mijn nieuwe leven. En natuurlijk ben ik super trots op mijn eigen prestatie. Ik heb mijn droom uit laten komen. I really did it! Love RUNNING!

Hope to see you soon again New York!