12 juni 2019… een email in mijn inbox wat de inleiding zou blijken naar een nieuw fantastisch avontuur! Dit was vast weer spam… hetzelfde soort waarvan mijn mailbox al uitpuilt. Toch heb ik maar even doorgelezen.. en nog een keer.. zou het dan toch echt waar zijn?!
Op 5 juni deed ik namelijk mee aan een enquête van Global Running Day waar prijzen aan verbonden zaten. Nooit heb ik er een seconden bij stil durven staan dat ík hier een van de gelukkige, zo niet de gelukkigste, winnaar zou zijn! Een volledig verzorgde marathonreis naar Valencia voor twee personen. Doordat het mailtje zo snel na Global Running Day kwam, kon ik het des te meer niet bevatten. Na verschillende telefoontjes drong het dan toch echt tot mij door. Het was echt!!
Doordat dit cadeau op mijn pad kwam wilde ik er een tegenprestatie aan verbinden. Om toch ‘waardig’ te zijn voor deze prachtige ervaring, wilde ik nog één keer voor mijn marathon PR gaan. De 03:30:11 van Rotterdam 2017 moest eraan geloven. Normaal ben ik geen PR loper, geniet ik veel meer van het samen lopen en genieten, of het hazen van anderen naar hun doelen. Maar 4 maanden voorafgaand aan de Valencia Marathon begon ik aan mijn marathonschema, opgezet door de ‘033 Running Crew’. Een fantastische groep mensen waar ik me sinds twee jaar bij aangesloten heb en wekelijks met de ‘Crewrun’ mee loop. Dit schema moest ik combineren met mijn ‘runningstreak’ waar ik sinds 15 maart 2019 in zit. Het was even wat passen en meten, maar het doel heiligt middelen.
Op de dag van de reis kwam pas echt de realisatie, dat de roes waarin ik de maanden in aanloop verkeerd, echt waar was. Samen met mijn reisgenoot Marcel stapte ik in het vliegtuig naar Valencia (het was tenslotte een geheel verzorgde reis voor twee personen), op naar wat prachtige herinneringen bleken te worden.
Eenmaal aangekomen in de stad werden we door een taxi naar ons hotel gebracht. De chauffeur vertelde over de temperatuur die dag van bovenin de 20 graden. Wat een contrast met het weer wat wij in Nederland achter ons hadden gelaten! Eenmaal aangekomen in ons hotel, eventjes settelen om vervolgens Valencia in te duiken voor een heerlijk avondmaal. Gelijk samen de plannen bespreken voor de andere dagen.
De zaterdag begon met een heerlijk ontbijt, in een overigens fantastisch hotel met erg behulpzaam personeel. Een goed begin van de dag. Daarna gingen we naar de Expo om onze spullen op te halen voor de marathon. In het bezit van onze startnummers en ‘goodiebags’ maakte we ter plaatse uiteraard nog wat foto’s van de finish. Vervolgens weer terug naar het hotel om de spullen neer te leggen en klaar te maken voor onze eerste kilometers in Valencia. Samen heerlijk de beentjes losgelopen in het prachtige park, wat als een groen lint door Valencia loopt. De beentjes voelde goed en waren klaar voor de marathon! Even douchen, een fiets huren bij het hotel om per fiets de prachtige stad Valencia te ontdekken en te struinen door het oude centrum. Genietend van alles om ons heen brachten we zo de rest van de zaterdag door.
Ook gingen we op bezoek bij het stadion van Valencia F.C. Zouden we het doen?!?! Vanavond… de avond voor de Marathon… nog een voetbal wedstrijd bijwonen van de lokale F.C.? Ach ja… we doen eens gek. Een ervaring als deze komt niet elk jaar op je pad dus nemen we het ervan. Valencia F.C. tegen Villareal met een einduitslag van 2-1. Jasper Cillissen stopt nog een penalty ook. Geen moment spijt dat we deze keuze gemaakt hebben! Nog even in het hotel napratend over de ervaringen van deze fantastische dag wordt het langzamerhand wel tijd om te gaan slapen. De wijzers van de klok hebben tenslotte al middernacht gepasseerd.
Raceday! Het was allemaal zo fantastisch geregeld dat de start zich op loopafstand van ons hotel bevond. We konden dus rustig aan doen. Na een heerlijk en luchtig ontbijt nog even op bed relaxen om vervolgens rustig alle spullen bij elkaar te pakken en ons klaar te maken om naar de start te lopen. Waar ik in Nederland de dagen… zeg maar weken… richting Valencia zo onzeker was, moet ik dit wel willen… een pr… kan ik het überhaupt… moet ik niet gewoon gaan genieten… etc. etc. Praat ik nog niet over de pijntjes die je opeens overal denkt te voelen. Maar alles viel weg toen ik aan de start stond van de marathon.
Mijn race liep voorspoedig. Ik liep kilometertijden waarvan ik tijdens mijn training steeds dacht dat ik rustiger moest gaan lopen. Dit is te hard voor mijn marathon pace. Het mocht ruim 10 seconden langzamer per kilometer om alsnog mijn beoogde doel te halen, maar de tijden bleven maar komen… als vanzelf… met een hartslag die niets deed vermoeden dat ik dit in een later stadium eventueel zou moeten bekopen.
Ik passeerde de 21.1km. Ondertussen had ik al zo’n buffer opgebouwd dat mijn vertrouwen groeide. Ik kon versnellen, een marathon met negatieve split. Zou dat even fantastisch zijn?!
Langs de route verscheen Marcel met een flesje water, een gelletje en zijn support. Dit gaf ook een boost. Elke kilometer snoepte ik weer seconden mee. Ik kan instorten… mag instorten zelfs… zelfs dan was de sub 03:30 nog realistisch. Wat gebeurde hier allemaal?!
Met grote verbazing bleef ik maar gaan en kon de man met de hamer mijn tempo blijkbaar niet aan. Mijn doel was minimaal 11 seconden… daar was de finish… die prachtige finish… Ik was nog fit, euforisch en nog steeds niet ingekakt! Mijn tijd 03:19:32!! De 11 seconden die ik wilde pakken werd uiteindelijk bijna 11 minuten. Hoe dan?!
Wat een onvergetelijke ervaring! Zowel op sportief gebied, als het hele weekend op zich.
Bij de finish werd ik ook nog eens verrast door mijn vriendin. Die de zondag eventjes op en neer is gevlogen om mij te steunen. Onbetaalbaar om moe maar voldaan in haar armen te mogen vallen en dit op zo’n manier ook met haar te hebben mogen delen.
Met zijn drieën terug naar het hotel. Even douchen om daarna samen weer de stad in te gaan en om heerlijk met elkaar dit prachtige avontuur te vieren en beleven.
De volgende dag hadden Marcel en ik nog de hele dag om ons te vermaken in Valencia. Helaas waren de weergoden iets somberder gesteld en kwam het met bakken uit de hemel. Maar hé, who cares, niets kon dit fantastische weekend nog verpesten. We hebben het moment genomen om Valencia dan maar van ‘binnenuit’ te verkennen. Zo kwamen we bij het einde van een prachtig en onvergetelijk weekend.
Dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken. Bedankt Marathonworld, Atletiekunie en Hardlopen.nl voor deze prachtig verzorgde reis. We konden ons ook geen beter verblijf wensen in voorbereiding naar het evenement. Deze zal me voor altijd bijblijven. Ik hoop in de toekomst nog meer avonturen met en via jullie te mogen beleven.